Πώς να το χειριστώ?

θα ήθελα τη βοήθειά σας γιατί πραγματικά τα έχω βρεί σκούρα και δεν βγάζω άκρη!Εχω ένα αγοράκι 3 ετών και ένα κοριτσάκι 20 μηνών.Εχω μεγάλη ανησυχία με το μεγάλο μου παιδάκι.Το πρώτο που με έκανε να ανησυχίσω ήταν η μεγάλη καθυστέρηση που είχε όχι στο να καθίσει και να περπατήσει αλλα στην αλλαγή των θέσεων,δηλαδη να σηκωθεί από ξαπλωτός καθιστός (15 μηνών) και πιαστεί και να σηκωθεί μόνος του από καθιστός (20 μηνών).Ο παιδίατρος μας είχε δώσει όριο μεχρι 20 μηνων όποτε αυτος τελικά σηκώθηκε και δεν χρειάστηκε να πάμε.Ωστόσο έκατσε σταθερα 7 μηνών και περπάτησε μόνος του 16 και 14 κρατόντας τον από το χεράκι.Χαρά εμείς φυσικά όταν τον είδαμε να σηκώνεται...νομίζαμε ότι τα προβλήματα τελείωσαν εκεί...αμ δε.Γενικά τον έβλεπα ότι ήταν λίγο πίσω σχετικά με την ηλικία του σε κάποια θέματα (κίνηση και ομιλία)....άργησε να μιλήσει όχι πολύ αλλα σχετικα αργησε
και η κίνηση του ηταν και ακόμα είναι λίγο "μονοκόματη"και τον βλέπω λίγο να ζορίζεται.Λίγο όμως και όχι τόσο που θα έκανε κάποιον να τρέξει το παιδι σε ειδικό.Π.χ.ανεβαίνει και κάνει τσουλίθρα μόνος άλλα όχι και με μεγάλη άνεση,δεν θα ανεβοκατέβει σκάλα μόνος (εκτός της τσουλήθρας που έχει μικρά σκαλοπατάκια)σε παραλία με ψιλό βοτσαλάκι δεν περπατά με ανεση ουτε αν έχει άμμο.Στην ομιλία του...ενώ μιλάει, έχει καλό λεξιλόγιο και μας αφήνει άναυδους με τις λέξεις που πετάει πότε πότε μιλάει πολύ παράξενα.Δηλαδή έχουμε πολύ έντονη ηχολαλία(όταν του κάνουμε ερωτήσεις συνήθως απαντάει ξαναλέγοντας την ερώτηση άλλες φορές όμως άπαντάει πολύ συγκέκριμένα και μας αποστομώνει).Άλλοτε μιλα κανονικά αλλά συνήθως μιλά για τον εαυτό του λέγοντας το όνομά του αντί να λέει εγώ και μιλόντας στο β'ενικο.Έχει πολύ καλή μνήμη μετράει και ξέρει τα γράμματα της αλφαβήτα από πολύ καιρο πρίν...από τότε που έλεγε απλά λεξούλες.Του αρέσει γενικά να ασχολήται με αριθμούς,και έχει μεγάλη αγάπη για τα αυτοκίνητα η οποία μέχρι να του βάλουμε εμείς φρένο είχε καταντήσει εμμονή και μοναδική ενασχόλησή του ,ξέρει από πολύ μικρός όλες τις μάρκες απ'έξω.Σχήματα και χρώμματα επισης όλα εδώ και πολύ καιρό.Όλα αυτά χωρίς να του τα μάθουμε εμείς και μόνο από τα παιχνίδια.Από δυόμιση ετών παρατήρησα ότι κάνει "φτερουγίσματα" χεριών όταν ενθουσιζεται και όταν αγχώνεται επίσης κάνει αυτά τα φτερουγίσμα και τρέχει πέρα δώθε.Με τα παιδάκια δεν παίζει αλλα γενικά δεν έχουμε και στο περιβάλλον μας παιδάκια στην ηλικία του ή και πιο μεγάλα οπότε δεν εχει κοινωνικοποιηθεί καθόλου.Βλεμματική επαφή έχει άριστη.Ο τρόπος που παίζει είναι λίγο φτωχός,κάνει συμβολικό παιχνίδι αλλά πολύ μονότονο.Παίζει συνήθως τα ίδια παιχιδια.Τρώει μόνος του,πίνει νερό από ποτήρι,αλλα με πολύ δυσκολία γδύνεται και βγάζει τα παππούτσια του,δεν ντύνεται και δε βάζει παππούτσια μόνος.Πηγε παιδικό τον Σεπτέμβρη όπου ήταν μια άσχημη εμπειρία για όλη την οικογένειά μας.Πήγε για ένα μήνα,δεν είδαμε κανένα σημάδι ότι προσαρμόζεται μέχρι το τέλος του μήνα.Την τελευταία μέρα που τον πήγα έκλαιγε ως συνήθως πολύ και έκατσα λίγο έξω από το σχολείο για να ακούσω πότε θα σταματήσει.Σχεδόν αμέσως μετα το κλείσιμο της πόρτας άκουσα μια δασκάλα να του έχει βάλει τις φωνές επειδή έκλαιγε!!!!!Τρίζανε τα τζάμια μιλάμε από τις φωνές της!!!Τον πήρα από κεί και δεν τον ξαναπήγα.Σημειωτέον η διευθύντρια τον είχε βγάλει από τις πρώτες μέρες κακομαθημένο, ενώ είναι γενικά πολύ ήσυχο παιδί που όμως δεν προσαμόζεται εύκολα σε νέες καταστάσεις. Κατά τη διάρκεια που πήγαινε παιδικό έβγαζε πολύ αντίδραση.Και μετά από το τελευταίο σκηνικό στον παιδικό άρχισαν τα όργανα..δεν ξέρω αν ηταν τυχαίο αλλα τότε ξεκίνησαν η έντονη ηχολαλία και τα φτερουγίσματα στα χερια.Εσείς που ξέρετε μερικά πράγμτα περι αυτισμού καταλαβαίνετε γιατί ανησυχω τόσο.Πήγαμε σε κάποιο Κέντρο και τον είδε παιδοψυχολόγος.Μας είπε ότι την ανησυχούν κι αυτην καποια πραγματα που βλέπει,οτι πήγε κι εκείνης το μυαλό στον αυτισμό αλλά πιστεύει ότι δεν έχει κάτι τέτοιο ο μικρός γιατι είναι γενικα ένα χαμογελαστό και επικοινωνιακό παιδί και ότι μπορούμε προστοπαρον να πουμε ότι το παιδί απλά είναι ψυχοκινητικα πίσω σε σχέση με την ηλικία του.Μας συνέστησε να ξεκινήσουμε κολυμβητηριο,να επιδιώκουμε κάθε μέρα να βρίσκεται με παιδάκια και γενικά να δώσουμε βάρος στη κοινωνικοποίση του παιδιού.Έγραψε εργοθεραπίες και λογοθεραπίες για ένα χρόνο και μας είπε ότι πιο ξεκάθαρη εικόνα θα έχουμε με το πέρασμα του χρόνου.
Eιμαι ακομα σε φάση που είμαι πολύ απογοητευμενη.....στεναχωριμένη και δεν τον εχω χωνέψει.φοβαμαι ακομα μήπως εγινε λάθος διάγνωση και ο μικρος δεν βοηθηθεί οσο θα έπρεπε.με τρωει πολύ το ενδεχομενο του ασπεργκερ γιατι ο μικρος ανεξάρτητα των δυσκολιών που παρουσιαζει εχει μια ασυνήθιστη εξυπναδα και σπιρταδα που είναι πανω από την ηλικια του.Αλλα γίνεαι να υπαρχει αυτισμος με αριστη βλεμματικη επαφη??ο μικρος επισης εκτελεί ότι το λεμε από πάρα πολύ μικρος υπαρχει περιπτωση παραλαυτα να παιζει το σεναριο αυτισμού...τελος ζοριζεται πολύ να δεχτει ότι όταν παιζει θα συμμετεχει στο παιχνιδι του και ένα άλλο παιδι ή ακομα κι εμεις και δειχνει να ενοχλήται....σαν δηλαδή να θελει να παιξει με συγκεκριμένο τροπο και του χαλαμε τη σειρα.παρουσιαζει τελευταια και συμπεριφορές ψυχαναγκαστικες.βαζει σε σειρα αντικείμενα και αν του τα χαλασεις δειχνει και παλι να ενοχληται πολύ!
Συγνώμη για το μεγάλο ποστ αλλα είμαι πραγματικά πελαγωμένη....χρειάζομαι πρώτα εγω βοήθεια για ναα μπορω να βοηθήσω το παιδί μου....

Ξεχασα να πω ότι δεν μπορει να χαροπηδήσει ακομα και δεν μπορει να πιασει κατευθείαν τη μπαλα αν του την πεταξεις.

Καλησπέρα σας και χρόνια πολλά, σας ευχαριστούμε που μυριστήκατε μαζί μας την αγωνία και το άγχος σας...εξάλλου αυτός είναι και ο σκοπός αυτού του φόρουμ!
Δυστυχώς αν θέλετε την γνώμη μου, οι αναπτυξιακές διαταραχές είναι σαν μια θάλασσα.. που παρόλο που ξέρουμε πως η θάλασσα έχει τις τρικυμίες της...ποτέ δεν ξέρουμε πόσο δυνατή μπορεί να είναι, τι ζημιές θα προκαλέσει, τι κατεύθυνση θα πάρει και τι εξέλιξη θα έχει, προβλέψεις κάνουμε αλλά ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι! Κατανοώ το άγχος σας και την ανησυχία σας...έχουμε περάσει πολλοί από αυτό το γολγοθά, να μάθουμε τι ακριβώς μπορεί να συμβαίνει στο παιδί μας, και δυστυχώς θα πω το κοινότυπο ρητό πως όλα θέλουν το χρόνο τους...όμως και εσείς πρέπει να κάνετε τις κατάλληλες κινήσεις γιατί ο χρόνος σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι χρήμα αλλά "σωτήρια λύση" .Πρώτα από όλα κανονίστε ένα ραντεβού σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ή σε ένα κρατικό ιατροπαιδαγωγικό κέντρο για αναπτυξιακές διαταραχές και ζητήστε να δει το παιδί ένας παιδοαναπτυξιολόγος σε πρώτη φάση και αν κριθεί πως χρειάζεται παιδοψυχίατρος, παιδοψυχολόγος, εργοθεραπευτής και λογοθεραπευτής(μην αγχώνεστε, θα κανονίσουν από μόνοι τους ποιές ειδικότητες πρέπει να δουν το παιδί), δεύτερον και πολύ σημαντικό πρέπει οπωσδήποτε να εντάξετε το παιδί σε ένα παιδικό,κάντε την καρδιά σας πέτρα, ξαναπαρακαλέστε για να γίνει η ένταξη του παιδιού εκτός και αν μπορείτε να το στείλετε σε άλλο παιδικό, όμως με τίποτα μην το αφήνετε στο σπίτι...όσο μεγαλώνει γίνεται συνήθως πιο δύσκολή η ένταξη του και δεν κερδίζει τίποτα από την στατικότητα του σπιτιού ακόμα και αν είστε η καλύτερη μητέρα του κόσμου...η ομαδικότητα και η τάση των παιδιών να μιμούνται, αποτελεί μεγάλο κλειδί στην λύση πολλών "άλυτων προβλημάτων" που αντιμετωπίζουμε οι μανάδες στο σπίτι απο τα βλαστάρια μας και τρίτον και σημαντικότερον κατά την ταπεινή μου άποψη...μην αμφισβητείτε το μητρικό σας ένστικτο, μέσα στην ζούγκλα του δυτικού προτύπου που ζούμε, έχουμε αφήσει στην άκρη θεμέλιους λίθους στην ζωή μας όπως το μητρικό μας ένστικτο...καλή η λογική αλλά ακόμα καλύτερο το ένστικτο μιας μάνας...έχετε τα μάτια σας 400, το πνεύμα σας σε ενγρήγορση, κρίνετε όλους όσους θα ασχοληθούν με το παιδί σας και σε συνδιασμό λογικής και ενστίκτου αποφασιστε ποιό είναι το καλό σε κάθε περίσταση για το παιδί σας!
Αυτά για αρχή είναι οι βάσεις για να πάτε στο ταξίδι προς την Ιθάκη σας...όπως βλέπετε και το δικό μου πόστ είναι μεγάλο...γιατί είναι ωραία να μυραζόμαστε τις σκέψεις μας!!
Με πολύ αγάπη
ΥΣ:περιμένω τα νέα σας και τις αποφάσεις που πήρατε!!!