ΔΕΠΥ;;; Η εγω είμαι περίεργη;;;

Καλησπέρα κι απο μένα έχω έναν μικρο σχεδόν 3 ετών που υποπτευομαι πως ταλαιπωρείται απο Δεπυ. Παρότι επισκέφθηκα ειδικό αναπτυξιολογο αρκέστηκε στο να μου δώσει σύσταση για κάποιες έργο θεραπείες για να δουλέψουμε την αισθητηριακη ολοκλήρωση. Οι έργο βοηθούν πολυ αλλα ψάχνω τι άλλο μπορω να κάνω ψάχνω πολυ και το θέμα της διατροφής και δίνω κάποια συμπληρώματα πρόσφατα διάβασα ενα βιβλίο που έχει ένα κεφάλαιο για την Δεπυ και επικεντρώνει στην διατροφη το ΄how to raise a smarter child than kindergarden΄ εχω διαβάσει πολλα απο τα γραφόμενα της διαχειριστριας και όπως λέει σε κάποιο σημείο και η ίδια ψάχνω συνέχεια μήπως μπορω να κάνω κάτι παραπάνω και δεν το έχω κάνει ....... Ξεκινήσαμε και ομοιοπαθητικη πως αλλιώς μπορω να βοηθήσω το παιδι μου όταν τον πιάνει η υπέρ κινητικότητα γίνεται άλλο παιδι προσπαθώ να του μιλάω ήρεμα να τον χαλαρώνω αλλα δεν τα κατάφερνω πάντα κάποιες φορές νοιώθω ότι δεν μπορει να το ελέγξει ούτε ο ίδιος οποιοσδήποτε βοήθεια δεκτή. Τέλος αν κι δεν συνήθιζε να αναφέρομαι στα προσωπικά μου να πω ότι για τον άντρα μου το προβλημα το έχω εγω και το παιδι μας δεν έχει τίποτα απλα το έχω κακό μάθει. Και φυσικα μαζι μου είναι πιο δύσκολο παιδι γιατι νοιώθει ότι εγω τον αποδέχομαι με τα ξέσπασμα τα του ενω ο πατέρας του τον τιμωρεί

Σήμερα ο άντρας μου μου ανακοίνωσε ότι δεν τον ξαναπάει έργο θεραπείες γιατι είναι τσάμπα έξοδα και δεν χρειάζεται να σημειώσω ότι τις έργο τις πληρώνει συγγενικό μου άτομο και όχι εμείς και δυστυχώς δεν μπορω να πηγαίνω εγω τον μικρο γιατι στην πόλη που ζούμε έχει έναν εργοθεραπευτη με τρία ελεύθερα ραντεβού το πρωι που εγω δουλεύω .

Νομιζω πως σωστα επιμενεις,αφου υποπτευεσαι κατι μην το αφηνεις,βοηθησε το παιδι σου και μην αφηνεις κανεναν να σταθει εμποδιο ,ειναι δυσκολο χωρις την συμπαρασταση και του αλλου γονιου το ξερω καλα ,αλλα προσπαθησε με βρεις μια λυση,ειτε καποιο συγγενικο προσωπο,καποιος φιλος ισως και προσπαθησε να εξηγησεις στον συζυγο σου ποσο σημαντικο ειναι για το παιδι σας και για σας τους ιδιους αν υπαρχει καποιο προβλημα να εχετε την απαιτουμενη βοηθεια.

Καλησπέρα Alex4!
Διάβασα την ιστορία σας με μεγάλη προσοχή και πραγματικά διακρίνω πολλά κοινά στοιχεία με την δική μου περίπτωση...αν και κάθε παιδί ειναι ξεχωριστό, δεν μπορώ όμως να πω και το ίδιο και για τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο περίγυρος μια κατάσταση ενός παιδιού με ΔΕΠΥ...αρχίζουν οι θεωρίες...το έχεις κακομαθημένο-καλομαθημένο-δώστου και καμμιά στον πισινό-μην του κάνεις τα χατίρια-είσαι τρελλή εσυ...το παιδί είναι μια χαρά και βέβαια μετά αρχίζει ο τρελλός αγώνας με το ελληνικό δημόσιο, με τα πενιχρά λεφτά που σου δίνουν και όλο αυτό το χάος με τους ειδικούς και μη και στο τέλος αρχίζεις να αναρωτιέσαι...βρε μπας και είμαι εγώ η τρελλή;; βρε μπας και δεν αντέχω στα δύσκολα...βρε μπας και δεν είμαι γεννημένη για να γίνω μητέρα;;; και βέβαια πρέπει να αντιμετωπίσεις και άλλα...η κόλαση δεν τελειώνει εδώ...να βγάλεις άκρη αν το παιδί όντως αντιμετωπίζει δυσκολία..να πείσεις τον σύζυγο...τις γιαγιάδες και παππούδες που δεν θέλουν να ακούσουν κουβέντα..να βγάλεις άκρη με τα οικονομικά...και όλα αυτά ΠΡΕΠΕΙ να τα φέρεις εις πέρας εσύ ΜΗΤΕΡΑ...γιατι;;; γιατί;;; γιατί απλά κουβαλάς το μητρικό φίλτρο...το μητρικό ενστικτό...ή όπως αλλιώς θες πες το...γιατί απλά εσύ έχεις το χρήσμα...την ικανότητα και το σθένος να το κάνεις ή να το δεις ή απλά να το παλέψεις!!!
Η λύση δεν βρίσκεται μέσα σε ένα μαγικό φίλτρο, δεν υπάρχει μαγικό ραβδάκι...τα προβλήματα πολλά και καλείσαι να βρεις τις λύσεις...θέλει αγώνα και κυρίως σθένος...καταλαβαίνω...θα ήθελες απλά να σου πω ένα και ένα κάνουν δύο αλλά δυστυχως δεν γίνεται, όχι γιατί δεν έχω να πω κάτι αλλά γιατί μπορεί να μην μπορείς εσύ να τα εφαρμόσεις, να μην ταιριάζουν στο δικό σας τρόπο σκέψης και ζωής!!!
Λεπτομέριες θα πούμε στα επόμενα πόστ...πάντα υπάρχει ένα κουβάρι μπερδεμένο και και μια άκρη να το ξετυλίξουμε!!!
ΥΣ: Μπορώ να σου δώσε μερικές απλές συμβουλές οι οποίες είναι γενικής φύσεως και βοηθάν πολύ στο να ηρεμει ένα παιδί είτε έχει ΔΕΠΥ είτε όχι!!!

Θα με βοηθούσε πολυ οποιαδήποτε συμβουλή άλλωστε μεσα απο το παρεντς οδηγήθηκα εδω και γνωρίζω πως και εσυ αντιμετωπίσες παρόμοιες καταστάσεις. Πιστευω πολυ στην πρώιμη παρέμβαση γι αυτο και ξεκίνησα τόσο νωρίς να ψάχνω το θεμα αυτα που κανω προς το παρόν ειναι εργοθεραπειες παιχνίδι με ψυχολόγο ειμαι τυχερή γιατι ειναι δικό μου άτομο και δεν πληρώνω ομοιοπαθητικη και προσεγμένη διατροφή οποιαδήποτε άλλη συμβουλή δεκτη. Ευχαριστω πολυ που με ακούτε και με καταλαβαίνεται !

Alex4 χίλια συγνώμη για την αργοπορία να απαντήσω στο μήνυμα σου αλλά αντιμετωπίζω σοβαρά θέματα υγείας με τον πατέρα μου και είμαι δυστυχώς όλη μέρα στο τρέξιμο...ελπίζω να καταλαβαίνεις!
Λοιπόν υπάρχουν 3 σημαντικά πράγματα, η καλή ψυχολογία δηλ ο συναισθηματικός του κόσμος,η υγεία του παιδιού και η διαπαιδαγώγηση του. Αυτά αφορούν όλα τα παιδιά του κόσμου είτε έχουν δυσκολίες είτε όχι!!!
Ξεκινώντας με την ψυχολογία ο συνδετικός κρίκος είναι το παιχνίδι...τι γίνεται τώρα όμως όταν το παιδί δεν είναι και τόσο συνεργάσιμο;;; ...η δουλειά του εργοθεραπευτή είναι ανεκτίμητη σε αυτή την περίπτωση. Λένε ότι ο Πλάτωνας είπε ότι µπορούσε να µάθει περισσότερα για κάποιον σε µια ώρα παιχνιδιού από ένα χρόνο συζήτησης άρα μπορούμε και έμεις να συνεισφέρουμε...αν το παιδί είναι ζωηρό και δεν επικεντρώνονται σε ένα παιχνίδι ένα τραμπολίνο μικρών διαστάσεων κάνει απλά θαύματα, μια κούνια που κρεμιέται και μπορεί να αιωρείται το παιδί, ένα δοκάρι όπως ο μονόζυγος ή ένα μικρός δοκός(μια σανίδα όχι ψηλά από το έδαφος για να ισορροπεί το παιδί και να μην είναι επικύνδινο)...είναι απλές λύσεις, εύκολες και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο αποτελεσματικές...επίσης πρέπει να του δημιουργήσει ένα μικρο χώρο πχ σαν μια μικρή σκηνή σε ένα σημείο όπου θα αποτελεί το καταφύγιο του για να ηρεμεί...θα τον παροτρίνεις εσύ να το κάνει ώστε σιγά σιγά να μάθει πως είναι το ησυχαστήριο του! Η πλαστελίνη και ο αφρός ξυρίσματος αποτελούν υπέροχο παιχνίδι για να ανακαλύψουν τις απτικές του ικανότητες, το μπάνιο επίσης είναι μέρος για πολύ παιχνίδι με νερόφουσκες και σαπουνάδα...
Η υγεία ενός ανθρώπου και κυρίως ενός παιδιού είναι τρία πράγματα διατροφή διατροφή διατροφή δηλ με λίγα λόγια η σωστή διατροφή είναι η απόλυτη θεραπεία, αποφεύγουμε ότι περιέχει Ε στα φαγητά μας, εμπλουτίζουμε με φρούτα και σαλάτες(να αναφέρω εδώ κάτι που λέει ένας πολύ γνωστός γιατρός ο κ. Μουρόυτης όσα και φυτοφάρμακα να έχει ένα φυτό επάνω του δεν έχει καμία σχέση με τις ορμόνες που δίνουν μια αγελάδα για να παράγει περισσότερο γάλα) και πολύ βασικό ρόλο παίζουν τα πασίγνωστα Ω3 και Ω6 που τα βρίσκουμε στο σολωμό και όλα τα μεγάλα και λιπαρά ψάρια, προσοχή εδώ, και οι σαρδέλες είναι πλόυσια σε τέτοια αλλά τα αποφεύγουμε γιατί είναι γεμάτα από υδράργυρο και βαρέα μέταλλα. Προτιμούμε γενικώς βιολογικά προιόντα αν μπορούμε να το στηρίξουμε οικονομικά και αποφεύγουμε την ζάχαρη...αν χρείαζεται προτιμούμε την καστανή ζάχαρη και βανίλια χρησιμοποιούμε μόνο την φυσική(παίρνεις 1 κιλό ζάχαρη ανοίγεις στην μέση το φασόλι με την φυσική βανίλια και αφήνεις απλά να αρρωματηστεί η ζάχαρη μέσα σε ένα βάζο, αν τελείωσει η ζάχαρη δεν πετάμε το φασόλι...το ξαναχρησιμοποιούμε και έτσι φτίαχνουμε ωραία σπιτικά κουλουράκια με αγνά υλικά).
Αν καταφέρεις να ρίξεις τα επίπεδα της υπερκινητικότητας του παιδιού και ταυτόχρονα αν καταφέρεις ελαφρώς να αυξήσεις την προσοχή του τότε έχεις κάνει ένα μεγάλο βήμα, είναι πολύ θετικό πως το αντιλήφθηκες νωρίς και αυτό έχει τρομερά αποτελέσματα εφόσον κάνεις τις σωστές κινήσεις στοχευμένες πάντα στο συναισθηματικό κόσμο του παιδιού γιατί η διαπαιδαγώγηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο ο εμπλουτισμός της ψυχής με καλό υλικό...και όπως λέει ένας μεγάλος ψυχολόγος o Goleman "Οι γονείς που διαθέτουν "συναισθηματική νοημοσύνη¨ στα παιδία τους, τα βοηθούν να δημιουργούν τέτοιες συνάψεις στον εγκέφαλο τους, ώστε να παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη τους. Η διαφορά τους ειναι μεγάλη απο αυτή των παιδιών με φτωχό συναισθηματικό κόσμο"!!!
Νομίζω πως είπα αρκετά για πρώτη φορά...περιμένω περισσότερες πληροφορίες για το παιδί ωστέ να σου πω μικρά τιπς για το παιχνίδι!