ο γιος μου εχει ασπεργκερ

Πριν απο 8 χρονια απεκτησα ενα ομορφο στρουμπολο αγορακι ολο υγεια.
Τιποτα δεν με εκανε να φανταστω το μελλον μας.
Περριπου στα δυο αρχισα να αντιλαμβανομαι μια διαφορετικοτητα, επαιρνε ενα αυτοκινιτακι και κοιτουσε με τις ωρες τις ροδες του να στριφογυρνανε.
Η ομιλια του ηταν σχεδον ανυπαρκτη, δεν επικοινωνουσε καθολου μαζι μου, οτν ηθελεκατι μου το εδειχνε με το χερι του, ενω οταν ακουγε τραγουδια τα ελεγε σαν ποιημα.
Εκρηξεις θυμου ηταν συχνο φαινομενο και απιστευτα περιορισμενη διατροφη. Ετρωγε μονο μακαρονια και πατατες, ευτυχως αυτο εχει αλλαξει.
Στα 3 πηραμε την διαγνωση και αρχισαμε τις εργοθεραπειες και τις λογοθεραπειες
Τωρα μετα απο 5 χρονια εχουν αλλαξει πολλα πραγματα, καταρχην υπαρχει ο λογος και η επικοινωνια, εχει ξεπερασει πολλες δυσκολιες του και γενικως παμε καλυτερα.
Εχουμε πολλα ακομα να δουλεψουμε αλλα ολα θελουν το χρονο τους.

Καλώς ήλθες στηνπαρέα μας evi40!
Χαίρομαι που υπάρχει μια σαφή βελτίωση με την βοήθεια της λογοθεραπείας και εργοθεραπείας.
Αυτά τα παιδιά συνήθως έχουν απίστευτες δυνατότητες αρκεί να βρεις τον σωστό τρόπο επικοινωνίας.

ευχαριστω αν και εχουμε πολυ δρομο μπροστα μας!